Als je al meermaals werd overvallen of bestolen, kun uit frustratie wel eens in de verleiding komen om het recht in eigen handen te nemen. Als je daarenboven de indruk hebt dat de politie weinig of niets doet om de daders te identificeren, kun je de beelden, die hebt opgenomen met een bewakingscamera, wel eens eigenhandig verspreiden.De moderne techniek van bewakingscamera’s die duidelijke beelden opnemen en bewaren, in combinatie met verspreidingsmogelijkheden als YouTube, maken het delen van die beelden tot kinderspel. Met enkele muisklikken worden beelden gedeeld, gelinkt … en als ze spectaculair zijn, gaan ze zelfs viraal. Maar wat is de bedoeling hiervan? En wordt het beoogde doel zo ook bereikt?
Op het eerste gezicht lijkt deze werkwijze interessant:
- Je kunt het zeer snel doen, soms zelfs nog op de dag van de feiten zelf.
- Je bereikt veel mensen, zeker als u actief bent op de sociale media.
- Je hoeft geen administratieve rompslomp of pietluttige regeltjes te volgen.
Wat doet u dan best met beelden die het onderzoek vooruit kunnen helpen?
- Spreek erover met de politiemensen die de vaststellingen komen doen. Zij gaan dan na of de daders al gekend zijn voor andere feiten. Indien ze hen niet kunnen identificeren aan de hand van de eigen databanken, kunnen ze aan het parket de toestemming vragen om een opsporingsbericht te verspreiden.- De dienst opsporingsberichten van de federale politie verspreidt de beelden op vraag van een magistraat in de juiste context. Aan elk opsporingsbericht wordt daarenboven een telefoonnummer gekoppeld waar eventuele getuigen terechtkunnen. Daar worden de tips gebundeld en aan de onderzoekende politie-eenheid doorgegeven. Die kunnen dan de informatie natrekken en de daders identificeren om zo het echte doel te bereiken: de daders van strafbare feiten voor de rechter brengen en laten veroordelen.
Bron: Politiekrant PZ 5429
